Í viðjum.

 

Ég ætlaði að blogga á sunnudaginn en gat það ekki. Heldur ekki í gær. Síðasta vika var nefnilega níunda vikan.Ég ætti kannski að vera stoltur að geta sagt frá afrekum mínum við heimilishaldið en mér finnst þetta of langt gengið. Níundu hverja viku þarf ég nefnilega að sjá um sameignina í húsinu þar sem að ég bý. Athuga með ruslið á hverjum morgni og taka inn dagblöðin og setja í þar til gerðan kassa. Eftir þetta þarf ég að keyra sambýliskonuna til vinnu. Að kvöldi er það sama, sækja úr vinnu,athuga með ruslið og svo tekur við endalaus bið eftir kvöldmatnum. En á sunnudögum í níundu vikunni er botninum náð. Þá þarf ég að ryksuga og það ekkert smá. Niður þrjár hæðir,stiga og ganga. Og bera svo ryksuguna upp sjálfur,oftast nær. Finnst einhverjum nema von að maður geti illa bloggað eftir svona meðferð? Fyrir utan niðurlæginguna, sem maður verður fyrir, þegar að til manns sést á ferð með ryksuguna.

Athugasemdir

[Marta Gunnarsdóttir, 12.8.2008 kl. 18:29]

Æ,Æ, það er mikið á þig lagt.  Verst með þessa endalausu bið eftir kvöldmatnum.